Op naar de Outback......
... neem er maar een bakkie bij, het wordt een lang verhaal 
Dus, de laatste keer zat ik ergens in Brisbane, wat vergeleken kan worden als 'London-look-a-like-city', maar is 't gewoon ff net niet. Daarvoor hoef je echt niet naar Aussie af te reizen. De volgende stop is Surfers Paradise aan de Gold Coast. Helaas was het weer niet zo Paradise, want heb echt 2 dagen non-stop regen gehad. Om dan in een pretpark rond te gaan wandelen in je uppie is ook niet echt yahoo, dus het werden vooral de shoppingmalls. M'n spijkerpbroek was ondertussen al volledig versleten, dus tijd voor een nieuwe. Natuurlijk een hele uitdaging, want lengtematen kennen ze hier niet.....
Uiteindelijk toch iets kunnen vinden wat er mee door kon, naja, maakt eigelijke ook geen bal uit.... alles kan als backpakker
Sydney blijft gewoon een super stad waar veel te zien is was dan ook weer heerlijk genieten. Dagje naar de Blue Mountains geweest met een tour en op de terugweg getuige geweest van een mega brand in een Hyundai fabriek. Echt niet normaal...... daardoor een paar uur in file gestaan voordat we bij het Olympic Stadion aankwamen en de ferry richting de stad terug konden nemen.
Dat was voor zover het East Coast Australie, conclusie.... had er meer van verwacht, viel een beetje tegen. WhitSunday Islands was zeker het hoogtepunt. Op naar een nieuw avontuur.... DE OUTBACK
Hopsakee het vliegtuig in en op naar Darwin. Holymolie, dat scheelde wel een graadje of 20. Lekker 30 graden, zonnebrand weer uit de tas, korte broek aan en genieten. Darwin heeft veel WW2 history maar verder is er niet zoveel te beleven. Gelukkig ben ik percies op het goede moment daar, want de jaarlijkse 'DARWIN CUP' staat op het programma en natuurlijk ben ik er wel voor in, om te proberen m'n vakantie terug te 'gokken'.
Dat werd al snel omgezet naar...... het entree geld terug verdienen, damn, nog nooit betaald om een racecourse in te mogen. Dagje Efteling is er niks bij.....
Helaas, niks gewonnen, niks verloren. Als de nummer 8 nu eens een neuslengte harder had gelopen....
Het was een mooie dag en leuk om mee te maken hoe de Aussie's uit hun dak gaan. Na een paar dagen Darwin werd ik samen met een aantal mede backpackers opgehaald om de komende dagen 'op tour' te gaan naar Kakadu en Litchfield National park. We hebben een super leuke enthousiaste groep van een 20 personen met verschillende nationaliteiten. Een reisleider die onze 'old fashion tour bus' als 4x4 gebruikte om op mooiere plekken te komen. Echt geweldig. Een super trip! Zal niet teveel in details treden... dan wordt het verhaal wel heeeeeeel erg lang.
Na 2 dagen komen we terug in Darwin, zeggen gedag tegen een paar medebackpackers en de volgende dag gaat het grootste gedeelte van de groep verder richting Alice Springs.
Gedurende de nacht slapen we in ' swags' onder de sterrenhemel, koken met de hele groep, zitten 's avonds bij het kampvuur. Zwemmen in natural pools, onder watervallen door. Doen wat hikes en niet te vergeten...... zitten heel lang met z'n alle in de bus.
Uitgesterkte vergezichten, rond huppende kangaroo's, hier en daar een settlement met een cafe en benzinepomp. Bordjes met ' No Fuel next 500 km'. Ja, de outback is uitgestrekt en oneindig.....
Veel gelachen, veel gezien, fantastische tijd gehad. De 3 dagen waren zo om. Omdat bijna iedereen een 10-daagse tour heeft geboekt zeg ik na een week veel mede backpackers gedag. Gezien zij naar hun volgende bestemming gaan vliegen vanuit Alice Springs of Uluru.
De Stuart highway is van Darwin naar Adelaide en slechts 2 van ons gaan hem helemaal doen. Fiona uit Ierland en ik. We hebben exact de zelfde tours en zullen de komende 2 weken gezellig samen reizen, we kunnen het goed met elkaar vinden. Gelukkkig ;)
Want de volgende 7 dagen hebben we een nieuwe tour die..... slechts uit 3 reizigers bestaat. Fiona, Jeanine uit Duitsland en ik. Begeleid door onze reisleider Nick. Het kon 2 kanten op, of het wordt gezellig, of het word een hele lange reis. We zijn pas op de helft van de Stuart Highway nog 1500 km te gaan.....
We beginnen onze reis met een bezoek aan Kings Canyon. We maken een super hike door de canyon. Helaas is onze Jeanine een hele stille muis en zegt nagenoeg geen woord de hele reis, maar dat mag onze pret niet drukken, we hebben er lol in.
Nick weet veel te vertellen over alle plaatsen die we bezoeken, dat maakt de reis natuurlijk wel 'af'. De volgende dag gaan we naar Kata Tjuta, nog nooit van gehoord, maar misschien wel mooier dan Uluru. Een andere rotsformatie waar we wederom een lange hike maken. 's avonds een supermooie zonsondergang. De volgende ochtend, zoals bijna alle ochtenden rond 5:00 uur
Nee, het is niet ' just a rock' het is inderdaad erg heel anders dat ik me had voorgesteld. Na een mooie hike zetten we aan richting de South Australia Border en overnachten letterlijk op de grens op een parkeer plaats. Het is zelfs gelukt om een taart te bakken met behulp van onze camping oven en het kampvuur..... en lekker!
De volgende ochtend reizen we verder naar Coober Pedy, de Opal City van Australie, viel een beetje tegen, maar wel leuk dat we daar de beste pizza's in de outback geproefd hebben en in een grot geslapen.
Wederom om 4:30 uur de wekker en op weg richting het zuiden. We waren een goed uur onderweg en KABOOM..... helaas..... de kangaroo heeft het niet overleeft. Je ziet veel dode dieren langs de weg, heb dan ook al meer dode kangaroo's als levende gezien. Deze keer was deze de ongelukkige. Na een korte stop bij een zoutmeer, super gaaf.... We gaan vandaag naar de Flinders Rangers voor een circle loop hike in Alligator Gorge. Echt super gaaf. Dit was echt een van de leukse hikes van de tour, 11x een creek oversteken en als enige van de groep geen natte voeten gekregen.
De laatste bestemming is Adelaide, ook vandaag moest een emu het ontgelden... .arm dier... flinke schade aan de bus, maar we kunnen verder. Nog een wijnproeverij gehad voordat we de eindbestemming bereiken. De week is voorbij gevlogen.
Het was een fantatische reis, veel gezien, kangaroo en kameel gegeten, veel gehiked, veel foto's gemaakt en een ervaring rijker en............. de reis is nog niet afgelopen, met nog maar 1.5 week te gaan en the Great Ocean Road nog te gaan.... op naar Melbourne.
Ciao......
.... This is not a drill, get out of the building...
.... This is not a drill, get out of the building...yep, aangezien je alles een keer meegemaakt moet hebben, werden we vanacht rond een uur of half 3 uit onze slaap gewerkt door een brandalarm gevolgd door de slow-whoop. Het hele pand moest geevacueerd worden. Goedemorgen!
Wonderbaarlijk (of niet
Gelukkig was dit de eerste keer dat ik dit meemaakte in al die jaren BHV training... ondertussen ben ik alweer een heel eind onderweg richting Sydney. Laat ik bij het begin beginnen. Dus.... ik mocht NZ niet in als ik geen ticket zo hebben om door te reizen naar Australie. Op het vliegveld van Nadi een aanbieding gekocht naar Cairns en daar is waar ik uit eindelijk terecht ben gekomen. Met een nachtvlucht.... zonder jankende kinders aan boord.
's Ochtends vroeg aangekomen en de eerste de beste hostel binnengewandeld. Kreeg ook nog een dormroom voor mij alleen en de komende dagen kwam daar niemand bij. Heerlijk rustig. Na een dagje Cairns heb ik een tripje geboekt. Ja, alles gaat hier met tours en tripjes, naar Daintree Rainforest en Cape Tribulation.
In de ochtend opgehaald met een busje en onderweg gestopt bij de Mossman George, een krokodillen safari gemaakt. Helaas maar 1 croco gespot en daarna op weg naar de hostel in het regenwoud. De volgende ochtend een hike gemaakt langs een adembenemend mooi strand en de jungle in. Op de terugweg nog lekker ijs gegeten en passerden wederom de plek waar Steve Irwin z'n laatste opname maakte......
Terug in Cains was ik een beetje van de 'wat-zal-ik-eens-gaan-doen' mood en heb ik info ingewonnen over het reizen langs de kust en het reizen richting de outback. Conclusie: MUST-DO-EVERYTHING-NOW-I'M-HERE!
Het plan in elkaar gezet en de komende maand richting Sydney langs de kust en vervolgens met het vliegtuig naar Darwin en dan het hele eind nog een keer door de outback naar Melbourne. Dat zijn heeeeeeeeeeel veel kilometers.
De volgende ochtend zat ik in de Premier bus naar het plaatsje Townsville. Daar heb ik in de middag de Castle Hill gehiked, wat een super mooi uitzicht gaf over de stad en Magnetic Island.
Vervolgens ben ik doorgebust naar Arlie Beach om daar 2 dagen op mij favoriete vervoersmiddel door te brengen...... de boot.
Tijdens het varen regelmatig walvissen en dolfijnen gezien en 's Avonds heerlijk gegeten op het dek. Het was toch wel erg fris helder weer in de avond wat een prachtige sterrenhemel opleverde. De volgende ochtend zijn we aan land gegaan op de WhitSunday, echt fantastisch. We hebben de hele ochtend op het strand doorgebracht. Haaien en Stingrays gespot tot we terug moesten naar de boot. In de middag was de tour alweer afgelopen en hebben we ' s avonds met z'n alle nog een afzakkertje gedaan in de kroeg.
Eigenlijk was ik een weekje te vroeg hier. De hele crew van de Pirates of the Caribbean is namelijk in Australie om op names te maken voor deel 5. En ja, deze worden op de Whitsunday's opgenomen. Hoezo Caribbean, niet dus....
De volgende dag de bus richting Rockhampton, de volgende stop. Echter.... het was midden in de nacht, in de middle of nowhere en besloten om er een nachtbusrit van te maken naar Rainbow Beach. De busmaatschappij is lekker easy going en dit was geen probleem.
Vroeg in de ochtend aangekomen in Rainbow Beach waar ik dus een extra dagje had. Nu is er in Rainbow Beach weinig te beleven al is de Carlos Sandblow erg gaaf. Natuurlijk was ik niet voor niks richting Rainbow Beach gegaan, want de komende 3 dagen zou ik met een groep meegaan om met een 4x4 over Fraser Island te crossen.
Onze Toyota Landcruiser bestond uit de volgende personen. 2 Amerikanen, 1 Schot, 2 Engelsen, alle mannen (uhh, broekies) 1 Engelse, Deense en ik. De mannen hadden de naam al snel bedacht gezien ons kenteken en ze werd al snel omgedoopt naar ' the blue V.G.A.'
Natuurlijk gaan manen, want ohh, ze zouden toch eens niet achter het stuur belanden, als eerste achter het stuur. Lucky me, kreeg ik na het wisselen van chauffeur een aantal mega gave stukken om te rijden. Zelfs door de zee. We hebben verschillende stops gedaan om te zwemmen, al was het heel erg koud..... wat look outs bekeken.
Natuurlijk van de gelegenheid gebruikt gemaakt om met een vliegtuigje over het eiland te gaan. Het waren 15 fantastische minuten, en maar goed dat het geen uur duurde. M'n maag vond het minder leuk. Walvissen en haaien van boven in de zee gezien. Prachtig om het eiland vanuit de lucht te bekijken.
's Avonds met z'n allen gekookt en gegeten en lekker 2 nachtjes gekampeerd. Wat eveneens heel koud was. De dagen waren zo om al snel waren we terug op Rainbow Beach.
De volgende dag wederom de bus naar Noosa. Dit was een kort ritje en ik zou hier maar 1 nachtje blijven. Echt een touristisch plaatsje met wel een heel mooi National Park om doorheen te wandelen. Goed aangegeven route en makkelijke paden.
En dan eindelijk weer eens tijd voor een stad! BRISBANE! Gisteren al een mooie walk gedaan en vandaag de rest gaan bekijken.
Voor de volgende week staan er nog wat stops gereserveerd langs de kust om uiteindelijk in Sydney te eindigen, daarna weer naar het mooie en warme weer in Darwin.
Ciao, tot de volgende blog!
Beautiful days and cold nights @ NZ
En de 2 weken in New Zealand zijn alweer om
Dus...... toen ik aan kwam in Auckland was het al donker, koud en nat. Een leuk hostel gevonden en dag erna gaan shoppen. Het verschil met Fiji was een graadje of 20 dus er mocht wel een truitje/jasje of whatever bij.
Queenstreet is uitstekend voor een dagje shopvermaak/site seeing en bij deze ook goed geslaagd. Daar kwam ik later in de week pas achter toen het nog kouder werd. Natuurlijk prijs ik mezelf tot de luxe backpackers die gedurende een kort verblijf in NZ een auto huurt. Had ik vorige keer een supernieuwe Getz welke ik op gedoopt had tot ' The Green Getz', is de Getz van deze reis echt een blauw barrel en is de laatste weken door het leven gegaan als 'tha Getsie'. Alle deshboard lampjes hebben gebrand en het ding is wonderbaarlijk gewoon blijven rijden. Helaas is het lampje in de auto kapot wat echt heel irritant is. En automatische deurvergrendeling....... dat kent die niet
Afijn, hij rijdt. De eerste week ben richting 'The Far North' gegaan, naar het uiterste noordelijke puntje van NZ. Cape Reinga. De weg erheen was sowsow, tot ong. een km of 50 voor plaat van bestemming. Echt hele gave vergezichten en een mooie stop gemaakt bij 'The Great Dune'. De eerste week heb ik zelfs overleefd in m'n tentje. Het was wel koud maar ja, ach beetje bikkelen is geen probleem.
Toch werd het iedere nacht wel wat kouder en het was na 2 nachten al geen uitzondering meer dat het tentje gecoverd was in ijs als ik ' s ochtends wakker werd. 'Wind vanaf Antartica' en die is nu eenmaal koud. Heldere nachten met fantastische sterrenhemel en overdag mooi droog koud weer.
De 4de dag in de kou ging het een beetje fout, waarschijnlijk kou op m'n rugspieren geslagen en kon de dag erop werkelijk m'n sokken niet eens aankrijgen. Gelukkig hoeft de backpack niet gesleept te worden, maar de beslissing was snel gemaakt. Tent blijft in de auto en op zoek naar hostels de komende week.
Na het noordelijke gedeelte ben ik doorgereisd naar Coromandel echt een prachtige streek en daar ook een paar mooie hikes gemaakt. Uiteindelijk neergeploft in Rotorura waar ik 3 nachten in een hostel geslapen heb.
Verjaardag gevierd.... allemaal bedankt voor de felicitaties
Dagje genoten in op de Hobbiton Movie set en vervolgens door richting het Tongario NP om daar te gaan hiken. Het weer zat natuurlijk nog steeds niet mee. Het is minder koud, al regent het zowat de hele dag. Zeiknat kwam ik terug van een paar uurtjes hiken, wel erg mooi en veel gezien.
Vanavond het laatste nachtje in 'SurfTown' Raglan en morgen de auto inleveren en een nachtvlucht richting Cairns.
Down Under, here I come!
'Fiji Time', no hurry, no worry
Waar zal ik eens beginnen….. 2 weekjes geleden vertrokken vanuit Amsterdam naar Singapore om daar een dag je door te brengen voordat ik verder zou gaan naar Fiji. Rond 6 uur in de ochtend geland en met een temperatuur van 32 graden zou het wel eens een heet dagje kunnen worden. En dat werd ‘t! Kon me werkelijks niks meer van Singapore herinneren en m’n ogen uit gekeken in deze gave stad. Met het nodige gepuf, aangezien het de hele dag ong. 36 graden was……
In de avond terug gegaan naar het vliegveld om de reis te vervolgen. Via Brisbane naar Nadi op Fiji. Na 23 uur op een vliegtuig stoel te hebben doorgebracht, waarvan de laatste 3 veruit ‘t zwaarste waren. Fiji is namelijk de ‘ Gran Canaria’ bestemming van de Ozzy’s en met een vliegtuig vol jankende en schreeuwende kids was het echt afzien.
Aangekomen op het vliegveld werd ik in een lokale schoolbus….jee, weer kids…. geduwd om naar m’n hostel te komen. Dit lag iets buiten de stad. Michelle de eigenaresse was blij me te zien. Aangezien ik de enige gast was vanavond kreeg ik een ‘ free upgrade’ naar een single room. ‘s Avonds hebben we samen ‘Fiji food’ gegeten en heeft ze me wat tips gegeven wat ik kan gaan bekijken op het eiland. Ik was erg blij met m’n upgrade, want de dorms hadden geen muskietennet en mijn kamertje gelukkig wel. Het stikte namelijk van de muggen gedurende de nacht.
De volgende ochtend ben ik naar Latouka en Ba gegaan om het dagelijkse leven van Fiji te gaan bekijken. Leuke markt, gewoon allerdaags, niet veel bijzonders. Helaas ging het te traag met de lokale bus om nog door te gaan naar Raikiraiki en besloot om terug te gaan naar Nadi. Daar heb ik voor de volgende komende week een ‘island hoppas’ gekocht. Alles all-in, transfers, accomodaties en maaltijden. Toch wel getwijfeld of ik niet beter een normaal transfer ticket had kunnen kopen, maar achteraf bleek dit de beste oplossing.
Vroeg m’n bed uit de volgende ochtend en richting het vliegveld, daar werd ik opgehaald met de transfer bus om naar de haven te gaan voor de island hop. Ik was niet de enige want de bus zat in no-time vol. We waren maar net op tijd in de haven en vlug inchecken en de boot op.
Via de kleine tropische eilanden groep Mamanuca op weg naar de Yasawa eilanden waar ik de komende week zou gaan vertroeven. De eerste stop die ik gekozen had was Kuarta Island. Vanaf de katamaran moesten we overstappen in een klein bootje en vervolgens gingen we naar het eiland. Daar aangekomen werden we hartelijk, zingend ontvangen door de crew van het ‘resort’. Ingecheckt in een nagenoeg nieuwe dorm en daarna lekker genikst….. en dat niksen ging eigenlijk de hele week zo door.
Iedere dag ben ik van eiland naar eiland gehopt en ieder plekje had wel z’n bijzonderheden. Op 1 eiland hadden na ze allemaal een spierwit zandstrand, helder water om te snorkelen, kayaken, duiken. Ben zelfs een avond wezen nacht snorkelen! Aan het begin van de week was het verschil tussen het zand en mijn benen niet te onderscheiden, gelukkig is daar wel wat verandering in gekomen. Gewapend met factor 50 liep ik er niet bij als een levende kreeft…..
Het was een heerlijke vakantie week met even helemaal niks aan je hoofd. ‘ FIJI TIME’ no hurry, no worry. Zodra het tijd was om te eten werd er zelfs even op de drum geslagen en ja, het was etens tijd, hoe relaxed. In de avond was er altijd wel wat aan enternaiment te doen. Zo ben ik ondertussen een expert in de bula-dance en krijg ik de laatste slok Kava in de ‘Kava ceremonie’ echt niet weg. De week leek eeuwig te duren, want Fiji time gaat niet snel.
Na een weeklang in het paradijs geleeft te hebben terug gegaan naar het hoofd eiland waar de luxe van een warme douche dan ook wel weer welkom is.
Het plan was om naar Suva te gaan, dat ligt aan de andere kant van het eiland. M.a.w. de regenkant van het eiland. De eerste stop was op BeachHouse, een mega populair hostel halverwege de route. Echt een van de beste backpacker plekken waar ik ooit geweest ben. Er is super veel te beleven….. als het niet regent. En dat deed het de hele dag. De hedendaagse backpacker doet zich te goed met het gratis Wifi…. Al is het wel makkelijk om de weersvoorspelling te bekijken, die was voor de komende week vooral heel erg nat, heel veel regen in Korolevu waar BeachHouse is en nog meer regen in Suva. Dus het besluit was snel genomen, dan maar geen Suva, terug naar Nadi.
Veel eiland-hop-genoten dachten er hetzelfde over en aangekomen op de backpacker hang-out place in Nadi was de hele club weer bij elkaar. We hebben de laatste dagen wederom doorgebracht in ‘ Fiji time’ helaas nu niet op een prachtig paradijs strand, maar het vulkanische strand bij de hostel.
Gisteren uitgecheckt en naar Auckland gevlogen. Lucky me, weer een vliegtuig vol met kinderen. Vandaag een dagje Auckland verkennen en shoppen…… met een verschil van 20 graden en zomerkleding kan er wel een truitje bij…… Tot de volgende blog!
Daar ga ik weer.....
... na een paar jaar geleden de wereldreis is het tijd om weer te vertrekken
Om mijn facebookloze vriendjes ook mee te laten lezen zal ik proberen..... ja, ja proberen, om deze keer jullie weer te voorzien van het nodige 'kijk-mij-eens-genieten' vakantieverhalen uit far, far, away oorden.
Om even terug te kijken naar de reizen van afgelopen jaren, waar ik verzuimd heb jullie uitgebreide 'leuk hier' verhalen te laten lezen. Deze staan veilig opgeslagen in mijn traveljourney......
Te beginnen bij Engeland. Ja, helemaal leuk, mooie bestemming, regelmatig een bui. Klein rondje gemaakt (zie de kaart) via Londen met alle bezienswaardigheden naar Salisbury. Een plaats met vele historische bezienswaardigheden, naartuurlijk langs de Stonehenge richting het witte Bath. Via de 'Charles Dickens' verhalen Cotswolds huisjes bekeken. Jaaa, mooi hoor....
Bij toeval een paardenrace bijgewoond. Vervolgens naar Stradford-on-Avon voor de waarschijnlijke geboorteplaats van Shakespeare. Oxford, Cambridge via Audley's End weer terug naar Londen.
Jaar later was Italie aan de beurt. Venetie begonnen, naar het zuiden gegaan via Ferrara, Ravenna. Ravenna zeer leuke plaats, zeer de moeite om daar heen te gaan. Via San Marino naar Toscane om een week te gaan paardrijden.
Heerlijke genoten van de vergezichten vanaf een paardenrug en de luxe om iedere avond een douche en echte bed te hebben. Vervolgens door richting Sienna, Pisa en Cique Terra. Fantastisch gebied om te hiken... pff, soms wel afzien....
Shoppen in Milaan langs het Gardameer naar Verona voor een opera en weer verder naar Venetië..... toen was het rondje en vakantie om.
Laatste bestemming afgelopen januari. Samen met Karlijn mannen bekijken in jurk
Daarnaast nog een aantal Kennedymarsen uitgelopen en de teller staat op 4. Dit jaar moet ik verschiet laten gaan want ...... op naar bula-bula-bula FIJI!
Tevis Cup & Yosemite National Park
Daar ben ik weer.... na een heel druk weekend. De Tevis cup was en een woord geweldig om mee te maken.
Liz kwam me ophalen bij het station in Auburn en we gingen meteen aan de slag om alles inorde te maken voor onze post. Echt alles moet meegenomen worden. Waterbakken, hooi, proviant voor ruiters en vrijwilligers, lampen, stoelen, tafels en ga nog maar even door. Alles op de pick up truck.
Daar zijn we de hele middag mee bezig geweest. Later die dag naar onze overnachtingslokatie gegaan. Het huis van de ouders van Liz. Vroeg is dit een restaurant, postkantoor en bar geweest, nu een gezellig rommelige, wordt nooit gepoest home.
We sliepen in de bar, waar het gelukkig lekker koel was. Het is hier namelijk super heet... tegen de 35 graden... in de shaduw.....
De dag erop gingen we al op tijd onze post in richten. Het was een heel werk, gelukkig met veel vrijwilligers. Ikwerd benoemd als 'IN-TIMER' degene die de tijd moest noteren hoelaat de ruiters binnenkwamen op Chicken Hawk.
De eerste 12 kwamen binnen een half uur, daarna duurde het maarliefst 2 uur voor de volgende combinatie aan kwam.....
Ik vond 't heerlijk dat op een gegeven moment de bewolking boven kwam, maar het scheen voor de paarden beter te zijn als de volle zon bleef schijnen. Het werd hier door inderdaad benauwd en men had veel water nodig om te koelen.
Super leuk om te zien dat iedereen dit op een anderen manier doet. Onze tankwagen was aan 't eind van de dag volledig leeg.
16 Paarden zijn hier uit de tocht genomen en moesten allemaal op transport richting Forest hill of Auburn. Wat ... maar... ruim een uur rijden was. Tegen middernacht hadden we alles opgeruimd. Het gros van de vrijwilligers had al de benen genomen. We waren allebij te moe om naar de finisch te gaan kijken en besloten wat nachtrust te nemen.
Zondag alweer vroeg op naar de fairgrounds. Helaas net te laat voor de keuring van de beste 10 paarden. Omdat de uitslagen toch pas rond 14.00 uur begonnen zijn we ter afsluiting met z'n allen bij de Mexicaan gaan eten. Dat was erg gezellig.
Liz ging op huis aan, want die was echt bekaf. Ik ben naar de ceremony geweest en heb gekampeerd op het terrein. Leuke avond gehad met de paar ruiters die hun paard graag 24 uur rust gaven voor ze op transport gingen.
De volgende dagen reis ik door naar Yosemite NP. Een van de mooiste parken van de VS. Het was nog maar de vraag of ik inderdaad daar kon gaan kamperen, want het zit altijd 2 maanden vooraf volgeboekt. Gelukkig kwam ik Andy tegen die een plekje had gereserveerd... en wat blijkt, je mag 2 tenten op 1 site neerzetten.Dat isgeluk hebben. Het is inderdaad een groot indrukwekkend park......... zowat net zo groot als NL.
Het was echter tegen de 40 graden en echt geen wandel weer. Dat heb ik dan de 2de dag maar achterwege gelaten en hebben Andy en ik de heledag ons vermaakt met rivierplonzen. Wat natuurlijk ook leuk was.
Nu zit ik in San Francisco..... .tot het volgende verhaa.
A day at the beach.
Eindelijk is het dan een keer gelukt.... heb 1 dag, de hele dag kunnen volhouden op het strand. Een dagje niksen en stilzitten, wat nog de nodige moeite kostte. Heb bijna een fles zonnebrand leeggesmeerd en op een enkel plekje na, volledig niet verbrand.
De laatste dagen gaat het rustig aan. Heb verschillende plekjes bezocht en iedere avond weer een bed gevonden. Als is dat toch een uitdaging, want het is heel druk in Cal. Alles zit gewoon vol geboekt en dan heb je hier en dan wel eens verrassingen.
Zo kwam ik laat op de avond aan in Monterey. Een erg leuk stadje, waarvan ik wist dat de hostel volledig volgeboekt was. Gelukkig was de buschauffeur zo aardig om me af te zetten bij de camping midden in de stad.... ja, die bestaan. Staat er een bordje.... Camp Full.
Nou, gelukkig was de ranger nog aan wezig en voor een hiker/biker/lost backpacker is er altijd nog wel een plekje te vinden.
Het was niet echt warm in Monterey dus lekker gaan shoppen. Ook de volgende plek, Santa Cruz.... best fris gedurende ochtend en in de avond. In Santa Cruz, heb ik m'n dagje strand volbracht.
Vervolgens doorgereisd naar Sacramento, waar ik nu een nachtje geslapen heb. Vandaag ga ik verder naar Auburn voor de Endurance rit.
Met mij gaat verder alles goed en verwacht wel wat eerder terug te zijn dan gepland.... heb het wel een beetje gezien en er is natuurlijk geen campingspot te krijgen bij het Yosemite park.
Helaas nog wel slecht nieuws gekregen vanuit Nederland. Een van mijn collega's is tijdens zijn vakantie overleden..... zo realiseer je maar weer dat je altijd moet blijven genieten met alles wat je doet.
Tot de volgende blog.
LAST CALL.... All on board please!
Een berichtje uit het zonnige Los Angeles. De paardenvlucht was goed verlopen. Eerst meegeholpen de paarden in hun stallen te laden. Er zouden 15 paarden meegaan op de vlucht, er kwamen er maar 7 opdagen.... tja, er was dus 1 ongelukkige groom die thuis mocht blijven. Gelukkig kon ik gewoon meer naar LA.
De piloot gaf toestemming om tijdens het starten en dalen bij de paarden aanwezig te zijn. In 'mijn stal' stonden 2 paarden. Het is wel even spannend het opstijgen, maar zodra we op hoogte zijn gaat het hooi knabbelen verder en heb je er eigenlijk geen werk aan. De hoofdgroom aan boord meldde dat ze zelf het water zou geven tijdens de vlucht. Al met al heb ik 1x gecheckt of ze er rustig bijstonden. Verder was het flimpje aan en vliegen...... niet echt spannend.
Na de landing werd ik vriendelijk bedankt voor mijn hulp en kon mijn vakantie beginnen. Het duurde maar een uur voor ik door de custums was... jee, had echt de verkeerde rij.
Tas was al van de band en gelukkig mocht ik direct door zonder 'm open te maken. Op naar een hostel, want had weer eens niks geregeld. De bus genomen naar Santa Monica Beach want daar zou er een zitten met maarliefst 200 bedden, nou daar zou toch een vrij bedje aanwezig moeten zijn.
En ja! Bedje vrij, nou doe dan maar voor 3 dagen...... nou mevrouw dat is dan $ 143 ....uhhmm, hoeveel? Ik vraag een bed, geen kamer. Nee, dat is de prijsvoor een dorm bed! Damn... hoogseizoen. Nou, dan doe maar 2 dagen.
Hostel zag er verder netjes uit, en de prijs was inclusief ontbijtje. Laat in de middag de buurt gaan verkennen. Echt een toplokatie. Vlak bij de promenade en Santa Monica Pier. Heb me dus goed vermaakt de eerste avond.
De volgende dag een LA tour dagje gedaan. Hollywood, Beverly Hills... in 10 jaar nog niks veranderd. Daarna door naar Farmers Market en the Grove. Aangenaam verrast hoe gezellig 't daar was.
Na 2 slecht nachten doorgereist met de trein naar San Diego. De trein was erg leuk en ging zelfs een gedeelte over het strand. Een 2,5 uur later aangekomen op ' Santa Fe' Station. Weer op weg om een bed te vinden.
Eerste hostel, vol, tweede hostel, vol...... zucht, gelukkig was ze zo aardig om rond te bellen, zodat ik niet de hele stad doorhoefde met die tas. Alles downtown.... vol voor de komende 3 dagen. In Oceanbeach is er nog een plekje vrij. Bus genomen en 45 minuten later aangekomen. Wat een mega backpacker plek. Cafe's, tatooshops, surfbeach, lekker chill, mega stoffig hostel met kleine kamer met douche. Oja en heel veel Duitssprekende medereizigers.
Weer een zwaarslechte nacht. Dit hostel ligt namelijk in het verlengde van de startbaan van SD airport.....
Vroeg eruit en weer een ritje downtown om daar wat rond te kijken. Leuke stad, door de haven gewandeld waar ze op een oud vliegdekschip een mega scherm aan 't installeren waren voor de opening van de Olympische Spelen.
's avonds op tijd terug in de hostel, want op vrijdag was het Free BBQ, all you can eat. Super gezellig en ook nog eens lekker. De volgende ochtend weer met de trein terug naar LA.
Op het station kom ik Joost uit Tilburg tegen die ook richting Main Street ging. Gezamelijk richting hostel gewandeld, want was zo slim geweest om deze even op voorhand te reserveren.
Daar aangekomen kreeg ik een free upgrade, want de dormbedden waren niet meer beschikbaar. Een eigen kamer!
Het plan was om in de middag naar Laguna beach te gaan chillen. Dat liep dus even anders.In de middag met Joost in downtown LA rondgewandeld en naar het Staples station geweest. Daarna gezellig een pizza gegeten en weer terug gewandeld, dus nog steeds spierwit.
Morgen vroeg neem ik weer de volgende trein naar San Louis en dan verder richting 't noorden.
LAST CALL, ALL ON BOARD PLEASE!