De nieuwe uitdaging..... de 'W' route van het NP Torres del Paine, volgens velen een van de mooiste NP ter wereld. Op 17 maart was het dan zover.... we gaan!

Op 16 maart hadden Twan en ik even een rustdagje ingelast om de laatste voorbereidingen te treffen voor de wandel. Nog even wezen shoppen om de laatste boodschappen te doen en de laatste dingen te kopen.

De bus kwam rond half 8 voorrijden en zat binnen no-time vol met mede hikers. Veel mensen die we op de ferry al hadden leren kennen. We kregen het advies om, als het mooi weer zou zijn, te beginnen met 'Las Torres'. Bergen die op torens lijken en nergens anders in de Andes te vinden zijn.

Het weer was prachtig. Blauwe lucht met een paar wolkjes, de eerste halte zijn we uit de bus gestapt en hebben we de permit voor het park gehaald. Om 11 uur gingen we opweg. Deze keer met bepakking. Tent, slaapzak, slaapmatje, brander.... en eten voor 5 dagen. Althans dat dachten we.....

De Torres route is niet het gemakkelijkste stuk, maar omdat het weer perfect was om te wandelen en we nog extreem fit gingen we er meteen flink tegen aan. De route is behoorlijk stijl en de vele steentjes op de weg maken het niet gemakkelijk. Rond half 3.... jaja, voor op schema komen we op de 'gratis' camping aan. Verwacht er niet teveel van. Toilet ala gat in de grond en verder 0,0 faciliteiten. Tentje opgezet en het laatste gedeelte zonder bepakking gelopen.

Dat was maar goed ook, want het was echt loodzwaar! Menig vloekwoord over de stenen is gevallen.... en dit is pas dag 1. Het uitzicht was echter prachtig. Mede door het mooie weer hebben we prachtige foto's gemaakt. Na even uitgerust te zijn, weer terug naar de tent waar we ons avondmaaltje gemaakt hebben. En 't ging best goed op de brander.

Dag 2! Na een kouwwwwde nacht waar de teller onder het 0 punt is geweest opgestaan en genoten van ons ontbijt. Thee met donutkoekjes.... helaas de bakker was nog niet open op dit tijdstip.

Vandaag wordt een lange dag van bijna 20 km lopen. Het eerste gedeelte is hetzelfde als dat van gisteren, dus we wisten hoeveel heuvels we moesten trotseren. Het onbekende gedeelte was heel vlak.... volgens Twan's hoogtelijnen op de kaart...... jaja, bedankt, had maar niks gezegd, het was alles behalve vlak! Met de bepakking van toch ong. 15 kg op je rug is het flink zweten.

Maar om de positieve dingen er even bij te halen. Het was wederom ideaal wandel weer, het zonnetje hoog aan de hemel, prachtige vergezichten en met de vele valse Brabantse meezingers hebben we flink gelachen. Na een uur of 8 wandelen had ik 't helemaal gezien en we besluiten om op een 'betaal' camping te blijven. Hier hebben we net even wat meer faciliteiten. Ondanks het warme water, wat ontbrak, konden we ons binnen heerlijk opwarmen.

Dag 3..... met het ijs opde tentwakker geworden. Wederom FREEZING COLD! Vandaag lopen we maar 2 uurtjes met bepakking naar de volgende camping, om vervolgens alles vast klaar te maken voor vanavond. De route die volgd is door de Valle del Frances. Voordat we kunnen genieten van een prachtig gedeelte moeten we wederom een hele berg stenen passeren.

Natuurlijk gaat het weer eens niet zonder gevloek. Niet alleen in 't Nederlands, maar ook de andere talen hoorde we in de verte langskomen. Maar na al dat klimmen krijg je dan ook waar je voor gekomen bent. Fantastisch! We hebben de hele vallei doorgelopen tot het laatste punt. Ik was niet helemaal onder de indruk, maar dat was meer over de route die we vandaag nog eens terug moesten lopen.

Dat ging ook nog eens bijna fout, want ging voor het ***gedeelte nog eens goed door m'n enkel. Even wat passen kreupel, maar gelukkig niks ernstigs. Tegen 8ten waren we pas terug en dan is het toch wel fijn dat alles al klaar staat. We zijn echter al bijna door ons eten heen.... tja, mannen eten gewoon veel. (En Esther's zijn nog steeds dol op chocola)

Dag 4...... vannacht was het veel minder koud als de laatste nachten. Het weer is dan ook helemaal omgeslagen. Het waait hard, heel hard en 't druppeld af en toe. Onderweg blijkt de wind zo hard te zijn dat we regelmatig moeten stoppen om te wachten dat hij weer gaat liggen. Op het meer wat we passeren zien we waterhozen ontstaan, wat weer mooi is voor prachtige foto's.

Echter de windkracht is gewoon te sterk om het laatste gedeel te van de W te volbrengen. De gletsjer gaan we daarom helaas niet zien. Maar na 55 km in de benen en 3 prachtige dagen is het wel welletjes. Met geen enkele blaar en een hele ervaring rijker komen we 's avonds in de hostel aan. Natuurlijk moest deze overwinning gevierd worden in de Pizzaria..... heerlijk na 3 dagen rijst op een gasstelletje!

Chilean Rodeo.....

Na een goede nachtrust hadden we vandaag eigenlijk niks op het programma. Echter hadden we vorige week een flyer zien hangen dat er een Rodeo zou zijn. Dus..... wij daar heen. Met z'n 4en een taxi genomen en op naar de echte Chileense traditie. Het wel werkelijk een heel spectakel.

Eerst een ''show' met koeien vangen en later de echte rodeo! Het gaat toch wel wat anders dan in de US. Wel paard vriendelijker, maar super spectaculair.

Helaas kan ik de foto's nog niet uploaden, maar ze zijn ook deze keer geweldig!